Determination of Quality Characteristics of Advanced Chickpea Genotypes
Abstract views: 723
/ 
PDF downloads: 91
DOI:
https://doi.org/10.5281/zenodo.8303902Keywords:
Kırşehir, chickpea, genotype, quality, proteinAbstract
The research carried out between 2021 and 2022 to determine the quality parameters of some advanced chickpea genotypes in Kırşehir ecological conditions was established on the trial plots of Kırşehir Ahi Evran University Agricultural Research and Application Area. In the study, 40 chickpea genotypes, including 35 local chickpea genotypes selected by pure line selection method and 5 chickpea cultivars registered by Agricultural Research Institutes in our country, were used. The study, which was carried out for two years, was established in an augmented trial design with 4 replications. During the research, water uptake capacity (g seed-1), water uptake index (%), swelling capacity (ml seed-1), swelling index (%), coat ratio (%), and protein ratio (%) data of 6 quality characteristics of chickpea genotypes were revealed. According to the results of the analysis of variance, statistically significant or very important differences were determined between the chickpea genotypes in terms of all the quality parameters. In the study carried out, the highest protein rate was determined in the N-21 chickpea genotype at 24.99%, while the lowest protein yield was determined in the N-36 chickpea genotype at 19.34%.
References
Akçin, A., 1988. Yemeklik Dane Baklagiller Ders Kitabı. Selçuk Üniversitesi Yayınları, No: 43, Konya.
Akçin, A., 1998. Yemeklik Dane Baklagiller. Selçuk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları, 8: 377.
Atlı, A., Köksal, H., Dağ, A., 1994. Yemeklik tane baklagillerde kalite değerleri. Gıda Sanayi, 7(3): 44-48.
Atmaca, E., 2008. The effect of different planting times and row spacing on yield, yield components, and quality in some chickpea cultivars and lines in Eskişehir conditions. PhD Thesis, Ankara University Institute of Natural and Applied Science, Ankara.
Aydoğan, A., 2012. Geniş ve dar yapraklı kabuli tip nohut (Cicer arietinum L.) çeşit ve hatlarında verim ve kalite özelliklerinin belirlenmesi. Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Bhan, V.M., Kukula, S., 1987. Weeds and their control in chickpea. In: C. Saxena, K.B. Singh (Eds), In the Chickpea, C.A.B. International, pp. 319-328.
Biçer, B.T., Akıncı, C., Eker, S., 2017. Kışlık nohut genotiplerinin soğuk ve antraknoza dayanıklılığı ile tohum pişme hususiyetlerinin saptanması. El-Cezerî Fen ve Mühendislik Dergisi, 4(3): 355-364.
Ceran, F., 2015. Farklı zamanlarda ekilen nohut çeşitlerinin (Cicer arietinum L.) bazı tarımsal özeliklerinin belirlenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Konya.
Ceyhan, E., Önder, M., Harmankaya, M., Hamurcu, M., Gezgin, S., 2007. Response of chickpea cultivars to application of boron in boron-deficient calcareous soils. Communications in Soil Science and Plant Analysis, 38: 2381-2399.
Cin, S.T., 2020. Bazı yerel nohut (Cicer arietinum L.) popülasyonlarında morfolojik ve moleküler karakterizasyon. Yüksek Lisans Tezi, Uşak Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, Uşak.
Dinç, A., 2014. Türkiye’de tescil edilmiş bazı nohut (Cicer arietinum L.) çeşitlerinin Van koşullarında verim ve verim öğelerinin belirlenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Yüzüncü Yıl Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Van.
Erdemci, İ., 2012. Determination of some agricultural and technological characteristics of different chickpea (Cicer arietinum L.) genotypes in summer and winter planting conditions in Southeastern Anatolia region. PhD Thesis, Çukurova University Institute of Natural and Applied Science, Adana, Turkey.
Eser, D., 1978. Yemeklik Dane Baklagiller Ders Notları. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları, No:98.
FAO, 2021. (http://faostat.fao.org/site/default.aspx).
Gil, J., Nadal, S., Luna, D., Moreno, M.T., Haro, A.D., 1996. Variability of some physico‐chemical characters in Desi and Kabuli chickpea types. Journal of the Science of Food and Agriculture, 71 (2): 179-184.
Hulse, J.H., 1991. Nature composition and utilization of grain legumes. In Uses of tropical Legumes Proceedings of a Consultants' Meeting, 27-30 March 1989, ICRISAT Center, Patancheru, India, pp. 50-51.
Kaçar, O., Göksu, E., Azkan, N., 2004. Bursa koşullarında bazı nohut çeşit ve hatlarında (Cicer arietinum L.) bakteri aşılama ve değişik azot dozlarının verim ve verim unsurları üzerine etkisinin belirlenmesi. Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 42(3): 21-32.
Karasu, A., 2003. Bazı nohut çeşitlerinin (Cicer arietinum L.) agronomik ve teknolojik karakterleri üzerinde bir araştırma. Doktora Tezi, Uludağ Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Bursa.
Karasu, A., Vural, H., 2006. Bazı nohut genotiplerinin (Cicer arietinum L.) Isparta şartlarına adaptasyonu üzerine kantitatif bir yaklaşım. Uludağ Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 20(2): 9-13.
Kaur, M., Singh, N., 2006. Relationships between selected properties of seeds, flours and starches from different chickpea cultivars. International Journal of Food Properties, 9: 597-608.
Kaya, M., Karaman, R., Çapar, M., 2016. Göller Bölgesi illerinde yetiştirilen nohut genotiplerinin bazı kalite ve teknolojik özellikleri yönünden değerlendirilmesi. Tarla Bitkileri Merkez Araştırma Enstitüsü Dergisi, 25(Özel sayı-1): 184-190.
Köksal, H., Atlı, A., Dağ, A., 1993. Çevrenin bazı nohut çeşitlerinin teknolojik özelliklerine etkileri. Tarla Bitkileri Merkez Araştırma Enstitüsü Dergisi, 2(1): 25-35.
Kulaz, H., Tunçtürk, R., Oral, E., Tunçtürk, M., Baran, İ., 2023. Farklı nohut (Cicer arietinum L.) çeşitlerinde bazı teknolojik ve kalite özelliklerinin belirlenmesi. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 28(1): 1-7.
Ladizinsky, G., 1975. A new Cicer from Turkey. Notes of the Royal Botanic Garden Edinburgh, 34: 201-202.
Mart, D., 2000. Çukurova koşullarında nohutta (Cicer arietinum L.) bazı önemli özellikler yönünden genotip x çevre interaksiyonları ve uyum yeteneklerinin saptanması üzerine bir araştırma. Doktora Tezi, Çukurova Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Adana.
Mart, D., Karaköy, T., Türkeri, M., 2011. Çukurova bölgesinde tescile aday nohut (Cicer arietinum L.) çeşit ve hatlarında verim ve kalite kriterleri açısından değerlendirilmesi. IX Türkiye Tarla Bitkileri Kongresi, Kongre Bildiriler Kitabı, 12-15 Eylül, Bursa.
Mart, D., Türkeri, M., Akın, R., Yücel, D., Mart, S., 2021. Çukurova Bölgesi’nde bazı nohut (Cicer arietinum L.) çeşit ve hatlarında verim ve kalite özelliklerinin değerlendirilmesi. Çukurova Tarım Gıda Bilimleri Dergisi, 36(2): 357-368.
Özçelik, H., Bozoğlu, H., Mut, Z., Peşken, E., 2001. Farklı ekim zamanı ve bitki sıklığında ve yetiştirilen nohut çeşitlerinin tane verimi ve bazı öelliklerin tespiti. Türkiye IV. Tarla Bitkileri Kongresi, 17-21 Eylül, Tekirdağ.
Özer, S., Karaköy, T., Toklu, F., Baloch, F.S., Kilian, B., Özkan, H., 2007. Nutritional and physicochemical variation in Turkish kabuli chickpea (Cicer arietinum L.) landraces. Euphytica, 175(2): 237-249.
Peker, G.N., 2022. İleri düzey nohut genotiplerinde verim ve kalite çalışmaları. Yüksek Lisans Tezi, Kırşehir Ahi Evran Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Kırşehir.
Pekşen, E., Artık, C., 2005. Antibesinsel maddeler ve yemeklik tane baklagillerin besleyici değerleri. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 20(2): 110-120.
Peterson, R.G., 1994. Combined analysis of several experiments. Agricultural Field Experiments, Design and Analysis. New York: Marcel Dekker, 205-260.
Rao, D.L.N., Giller, K.E., Yeo, A.R., Flowers, T.J., 2002. The effects of salinity and sodicity upon nodulation and nitrogen fixation in chickpea (Cicer arietinum). Annals of Botany, 89: 563-570.
Sarımurat, M.Ş., 2018. Van ekolojik koşullarında yetiştirilen bazı nohut (Cicer arietinum L.) çeşitlerinin verim ve kalite özelliklerinin belirlenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Yüzüncü Yıl Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Van.
Sfayhi, D., Kharrat, M., 2011. Physicochemical and cooking characteristics of Tunisian chickpea varieties. Food-Global Science Book, 5(1): 68-72.
Singh, U., Subrahmanyam, N., Kumar, J., 1991. Cooking quality and nutritional attributes of some newly developed cultivars of chickpea (Cicer arietinum L.). Journal of the Science of Food and Agriculture, 55: 37-46.
Şamcı, A., Sözen, Ö., 2018. Yerel nohut genotiplerinin bazı kalite parametrelerinin ortaya konulması. 21. Yüzyılda Fen ve Teknik Dergisi, 5(9): 19-28.
Toğay, N., Toğay, Y., Çiftçi, V., 2001. Türkiye’de tescil edilmiş nohut çeşitlerinin hidratasyon kapasiteleri ve sert tohum kabuğu oranlarının belirlenmesi üzerine bir araştırma. Türkiye IV. Tarla Bitkileri Kongresi, Kongre Bildiriler Kitabı, 17-21 Eylül, Tekirdağ, s. 377-379.
Vural, H., Karasu, A., 2007. Variability studies in chickpea (Cicer arietinum L.) varieties grown in Isparta of Turkey. Revista UDO Agrícola, 7(1): 35-40.
Williams, P.C., EL-Haramein, F.J., Nakkoul, H., Rihavi, S., 1986. Crop quality evaluation methods and guidelines. Icarda, 142.
Yalçın, F., 2017. Nohut (Cicer arietinum L.) Çeşitlerinde Verim ve Bazı Kalite Özelliklerinin Belirlenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Bozok Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Yozgat.
Yalçın, F., Mut, Z., Erbaş Köse, Ö.D., 2018. Afyonkarahisar ve Yozgat koşullarında yüksek verim sağlayacak uygun nohut (Cicer arietinum L.) çeşitlerinin belirlenmesi. Gaziosmanpaşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 35(1): 46-59.
Yiğit, M., 2018. Bazı nohut çeşitlerinin farklı tohum iriliği ve ekim zamanlarında verim ve kalite performanslarının belirlenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Kırşehir Ahi Evran Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Kırşehir.
Yücedağ, M., 2021. Bazı nohut çeşitlerinin Şanlıurfa-Bozova koşullarında verim ve bazı verim öğelerinin belirlenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Mardin Artuklu Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, Mardin.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2023 ISPEC Journal of Agricultural Sciences
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.
